Osoba, która ubiega się o uznanie jej za uchodźcę na mocy Konwencji Genewskiej z 1951 roku.
Program Atypical Working Scheme umożliwia pracę na stanowisku nieobjętym innymi zasadami zatrudnienia. Celem programu jest zapewnienie sprawnego mechanizmu postępowania w przypadku nietypowego, krótkoterminowego zatrudnienia lub innych sytuacji związanych z zatrudnieniem, które nie podlegają Ustawom o zezwoleniach na zatrudnienie ani obowiązującym procedurom administracyjnym w ramach Ustaw o zezwoleniach na zatrudnienie.
BMU to jednostka odpowiedzialna za świadczenie usług imigracyjnych na pierwszej linii granicy.
Pisemne pozwolenie Ministra Sprawiedliwości dla obywatela spoza EOG na rozpoczęcie działalności gospodarczej w Irlandii. Pozwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej jest zazwyczaj wydawane na okres jednego roku.
Obywatele wymagający wizy nadal będą potrzebowali wizy oraz zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej. Osoba posiadająca pozwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej będzie miała w paszporcie stempel pobytowy nr 1.
Rodzaj wizy, która pozwala obywatelowi podlegającemu obowiązkowi wizowemu na przyjazd do Irlandii na okres maksymalnie 90 dni (trzech miesięcy). Nie można jej odnowić, a jej posiadacz musi opuścić kraj w dniu wygaśnięcia wizy lub przed tym terminem.
Karta Irish Residence Permit (IRP) wydawana wszystkim legalnie przebywającym obywatelom spoza EOG, którzy przebywają w Irlandii dłużej niż trzy miesiące. Posiadanie tego świadectwa rejestracji weryfikuje, że dana osoba zarejestrowała się w lokalnym urzędzie imigracyjnym. Pozwala ono posiadaczowi karty na swobodne podróżowanie z i do państwa.
Karta IRP jest dokumentem wielkości karty kredytowej. Zawiera zdjęcie osoby, datę urodzenia, numer odpowiedniego stempla pobytowego (patrz niżej) oraz numer rejestracyjny. Istnieje kilka różnych wersji karty, w zależności od statusu danej osoby. Opłata za wydanie karty wynosi 300 euro (z wyjątkami).
Osoba, która została uznana za uchodźcę na podstawie kryteriów określonych w Konwencji Genewskiej z 1951 roku dotyczącej statusu uchodźców, wprowadzonej w życie przez ustawodawstwo Irlandii.
Uchodźca konwencyjny otrzyma znaczek pobytowy nr 4 i nie będzie potrzebował zezwolenia na pracę ani zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej, aby pracować w Irlandii
Zezwolenie na zatrudnienie w zawodzie wymagającym umiejętności krytycznych dotyczy ograniczonej listy zawodów w przedziale wynagrodzenia rocznego od 30 000 do 60 000 euro oraz zawodów w przedziale wynagrodzenia rocznego powyżej 60 000 euro. Osoby posiadające zezwolenie na zatrudnienie w zawodzie wymagającym umiejętności krytycznych mają w paszporcie stempel pobytowy nr 1.
Dla celów imigracyjnych dana osoba może być uznana za faktycznego partnera innej osoby, przeciwnej lub tej samej płci, jeśli łączy ich wzajemne zobowiązanie do wspólnego życia z wykluczeniem wszystkich innych osób, co w praktyce, choć nie w świetle prawa, przypomina małżeństwo lub związek partnerski. Związek między nimi powinien być prawdziwy i trwały, muszą oni mieszkać razem lub nie mieszkać oddzielnie i oddzielnie na stałe oraz nie są spokrewnieni rodzinnie. Ten rodzaj pozwolenia imigracyjnego jest przeznaczony dla osób, które mają partnera życiowego będącego obywatelem irlandzkim lub rezydentem Irlandii (Sponsora) i chciałyby zamieszkać z nim w Irlandii. W celu złożenia wniosku o przyznanie pozwolenia dla partnera de facto, związek musi trwać co najmniej dwa lata. Pozwolenie jest uwarunkowane związkiem, więc jeśli związek się zakończy, pozwolenie wygasa.
Wiza, która pozwala obywatelowi podlegającemu obowiązkowi wizowemu na przyjazd do Irlandii na okres dłuższy niż 90 dni (trzy miesiące). Posiadacz wizy musi zarejestrować się w odpowiednim urzędzie imigracyjnym.
Obywatel jednego z państw członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG). W skład EOG wchodzą państwa członkowskie UE (zob. poniżej: obywatel UE) oraz Islandia, Liechtenstein i Norwegia. Podobne ustalenia dotyczą obywateli Szwajcarii, dlatego termin "obywatel EOG" jest często używany w odniesieniu do obywateli EOG i Szwajcarii.
Stempel pobytowy nie jest umieszczany w paszporcie obywatela EOG po przybyciu do Irlandii.
Dokument, który muszą posiadać obywatele spoza EOG, aby uzyskać pozwolenie na pracę w Irlandii.
Istnieje dziewięć rodzajów zezwoleń na zatrudnienie, w tym ogólne zezwolenie na zatrudnienie oraz zezwolenie na zatrudnienie w zakresie umiejętności krytycznych. Osoby posiadające zezwolenie na pracę mają w paszporcie stempel pobytowy nr 1.
Obywatel Unii Europejskiej. Członkami UE są: Austria, Belgia, Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niemcy, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Węgry i Włochy. Po przybyciu do Irlandii w paszporcie obywatela UE nie stawia się stempla pobytowego. Obywatele UE nie potrzebują zezwolenia na zatrudnienie ani zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej, aby pracować w Irlandii.
Krajowe Biuro Imigracyjne Garda (Garda National Immigration Bureau - GNIB) jest odpowiedzialne za wszystkie działania Gardy związane z imigracją w kraju.
Rodzaj zezwolenia na zatrudnienie wydawanego dla zawodów w przedziale płac rocznych od 30 000 do 60 000 EUR oraz dla bardzo niewielu zawodów z płacami rocznymi poniżej 30 000 EUR. Niektóre zawody nie kwalifikują się do uzyskania zezwolenia na zatrudnienie, a pracodawca musi wykazać, że dane wolne miejsce pracy nie mogłoby zostać obsadzone z terytorium EOG lub Szwajcarii. Dokument ten jest ważny przez dwa lata i jest odnawialny. Osoby posiadające ogólne pozwolenie na pracę mają w paszporcie stempel pobytowy nr 1.
Inna nazwa zaświadczenia o rejestracji, obecnie zastąpiona przez irlandzką kartę zezwolenia na pobyt (IRP).
Urzędnicy imigracyjni są mianowani na mocy ustawy przez Ministra Sprawiedliwości. Do ich zadań należy przeprowadzanie rozmów z osobami przybywającymi do Państwa w celu ustalenia, czy są one cudzoziemcami, a jeśli tak, to czy posiadają odpowiednie dokumenty i czy powinny otrzymać pozwolenie na lądowanie lub pobyt w Państwie. Zezwolenie to ma zazwyczaj formę stempla w paszporcie. Zazwyczaj jest to pieczątka pobytowa lub może to być tylko pieczątka lądowania.
Pracownik Departamentu Sprawiedliwości odpowiedzialny za rejestrację obywateli spoza EOG, którzy przebywają w Irlandii dłużej niż 3 miesiące. W Republice Irlandii funkcję tę pełni Burgh Quay Registration Office.
Pracownik Departamentu Sprawiedliwości odpowiedzialny za rejestrację obywateli spoza EOG, którzy przebywają w Irlandii dłużej niż trzy miesiące.
W Republice Irlandii funkcję tę pełni Burgh Quay Registration Office.
Zgodnie z ustawą o ochronie międzynarodowej z 2015 r. istnieją dwie formy ochrony międzynarodowej: status uchodźcy i ochrona uzupełniająca. Przed wejściem w życie Ustawy o ochronie międzynarodowej z 2015 roku wnioski były rozpatrywane zgodnie z Ustawą o uchodźcach z 1996 roku.
Sąd Apelacyjny ds. Ochrony Międzynarodowej został powołany w grudniu 2016 r. zgodnie z sekcją 61 Ustawy o ochronie międzynarodowej z 2015 r. Trybunał jest organem statutowo niezależnym i pełni funkcję quasi-sądowniczą na mocy ustawy o ochronie międzynarodowej z 2015 r.
Ochrony Międzynarodowej rozpatruje odwołania od decyzji wydanych przez Pełnomocnika ds. Ochrony Międzynarodowej w sprawie wniosków o przyznanie statusu ochrony w danym państwie. Trybunał rozpatruje również odwołania na podstawie przepisów Międzynarodowego Systemu Dublińskiego.
Karta IRP jest dokumentem wielkości karty kredytowej. Zawiera zdjęcie osoby, datę urodzenia, numer odpowiedniego stempla pobytowego (patrz niżej) i numer rejestracyjny. Opłata za wydanie karty wynosi 300 euro, ale mogą być od tego wyjątki.
Rodzaj zaświadczenia o rejestracji wydawanego członkowi rodziny obywatela UE niebędącemu obywatelem EOG, który mieszka w danym państwie od pięciu lat. Na karcie odnotowuje się fakt, że zezwolenie na pobyt członka rodziny ma numer stempla pobytowego Stamp 4 EU-FAM. Nawet jeśli posiadacz karty jest obywatelem objętym obowiązkiem wizowym, nie będzie potrzebował wizy uprawniającej do ponownego wjazdu, gdy wraca do Irlandii po pobycie za granicą. Formularz wniosku EU 3 służy do ubiegania się o kartę stałego pobytu i nie pobiera się za niego opłaty.
Pismo wydawane obywatelowi UE, który mieszka w Irlandii od pięciu lat lub dłużej. Aby uzyskać to zaświadczenie, należy złożyć wniosek na formularzu EU 2.
Osoba pozostająca na utrzymaniu obywatela UE (lub partnera) spoza EOG, która nie jest kwalifikującym się członkiem rodziny (patrz poniżej). Wypełnili oni formularz wniosku EU1A i zostali zatwierdzeni jako dozwolony członek rodziny przez Immigration Service Delivery (ISD) na mocy European Communities (Free Movement of Persons) Regulations 2015. Dozwolony członek rodziny otrzymuje prawo pobytu. Stempel 4 EU-FAM i nie będzie potrzebował pozwolenia na zatrudnienie ani pozwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej, aby pracować w Irlandii.
Osoba, która została zaproszona do Irlandii przez rząd, zazwyczaj w odpowiedzi na kryzys humanitarny i na wniosek Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców. Ogólnie rzecz biorąc, mają oni takie same prawa jak uchodźcy konwencyjni.
Uchodźca objęty programem będzie miał prawo pobytu. Stempel 4 w paszporcie i nie będzie potrzebował pozwolenia na zatrudnienie ani zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej, aby pracować w Irlandii.
Małżonek, partner cywilny lub krewny na utrzymaniu obywatela UE niebędącego obywatelem EOG, który skorzystał z prawa do przeniesienia się i zamieszkania w Irlandii na mocy European Communities (Free Movement of Persons) Regulations 2015.
Osoba, która została zatwierdzona przez Immigration Service Delivery (ISD) jako kwalifikujący się członek rodziny i wypełniła formularz zgłoszeniowy EU1, otrzyma stempel 4 EU-FAM i nie będzie potrzebowała pozwolenia na zatrudnienie ani zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej, aby pracować w Irlandii. Zaświadczenie o rejestracji będzie miało numer 4 EU-FAM (jest to karta pobytu członka rodziny obywatela UE).
Podstawowym zadaniem Wydziału Repatriacji Urzędu Imigracyjnego (ISD) jest rozpatrywanie i podejmowanie decyzji w sprawach osób, którym nie udzielono azylu/osób nielegalnie przebywających na terenie państwa, którym doręczono zawiadomienie o zamiarze deportacji, zgodnie z postanowieniami Sekcji 3 Ustawy imigracyjnej z 1999 roku (z późniejszymi zmianami).
Rodzaj zaświadczenia o rejestracji, które wydaje się obywatelowi spoza EOG, który jest kwalifikującym się członkiem rodziny lub dopuszczonym członkiem rodziny obywatela UE na mocy Rozporządzenia Wspólnot Europejskich (Swobodny przepływ osób) z 2015 r. Wniosek o wydanie tej karty składa się na formularzu EU 1 lub EU 1A; za wydanie tej karty nie pobiera się opłaty.
Rodzaj zaświadczenia o rejestracji wydawanego obywatelom Islandii, Norwegii, Liechtensteinu i Szwajcarii pozostającym na utrzymaniu osób niebędących obywatelami EOG na mocy rozporządzeń Wspólnoty Europejskiej (cudzoziemcy) z 1977 r. oraz Wspólnot Europejskich (prawo pobytu dla osób nieaktywnych zawodowo) z 1997 r.
Dawniej wydawana osobom pozostającym na utrzymaniu obywateli państw EOG i Szwajcarii nie należących do EOG, nie jest już wydawana osobom pozostającym na utrzymaniu obywateli UE nie należących do EOG, którzy kwalifikują się do otrzymania karty pobytu.
Posiadacz dokumentu pobytowego otrzymuje prawo pobytu 4 EU-FAM i nie potrzebuje pozwolenia na zatrudnienie ani zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej, aby pracować w Irlandii. Obecnie do ubiegania się o ten dokument służy również formularz EU 1, za który nie pobiera się opłaty.
Wiza irlandzka jest zaświadczeniem stwierdzającym, że wskazany w niej cudzoziemiec jest upoważniony przez rząd do przebywania na granicy państwa w celu ubiegania się o pozwolenie na wjazd do tego państwa. Wiza jest ważna tylko wtedy, gdy jest umieszczona w paszporcie lub dokumencie podróży.
Przyznanie wizy jest jedynie formą wstępnej odprawy. Wiza pozwala jedynie na podróżowanie do Państwa w okresie jej ważności. Wiza nie daje pozwolenia na wjazd lub pobyt na terytorium Państwa. Zezwolenie takie wydaje urzędnik imigracyjny w punkcie wjazdu, który jest uprawniony do udzielenia lub odmowy takiego zezwolenia. Paszporty osób ubiegających się o wizę powinny być ważne przez co najmniej sześć miesięcy od planowanej daty wyjazdu z Irlandii po zakończeniu wizyty.
Osoba, która musi posiadać wizę podczas podróży do Irlandii. Państwa, których obywatele nie muszą posiadać wizy, są wymienione w załączniku 1 do obowiązującego Zarządzenia wizowego. Lista państw może w każdej chwili ulec zmianie i w takim przypadku wydawane jest nowe Zarządzenie. Obywatele krajów EOG nie potrzebują wiz. W zarządzeniu wymieniono około 60 innych państw, których obywatele nie podlegają obowiązkowi wizowemu.